Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟ 2008

Παραμονή πρωτοχρονιάς στο αυθεντικό παυλιανίτικο τοπίο
Ο χιονιάς τύλιξε στο άσπρο του γιορτινό πέπλο όλη τη φύση

Με μαγικό- αρχέγονο τρόπο κάνει το τοπίο σωστό έργο τέχνης, χειμερινή αρμονία αισθήσεων


Η καλύτερη προετοιμασία γιά τη νέα χρονιά που κάνει την είσοδό της σε λίγες ώρες.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,
ψιλή μου δενδρολιβανιά,
κι αρχή καλός μας χρόνος,
εκκλησιά με τ' άγιο θρόνο.
Αρχή που βγήκεν ο Χριστός,
άγιος και πνευματικός
στη γη να περπατήσηκαι
να μας καλοκαρδίση.
Τις θερμότερες ευχές μου γιά το νέο έτος.
Να ναι ελπιδοφόρο ειρηνικό και ανθρώπινο.
Να αφήσει τα χνάρια του ανώδυνα και φυσικά.

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

ΦΟΡΕΣΕ ΤΑ ΑΣΠΡΑ ΤΗΣ

Υποδέκτηκε το μικρό Θεάνθρωπο, φορώντας τα άσπρα της.Λευκοφορεμένη η κατπράσινη ΑΡΧΈΓΟΝΗ βουνίσια παυλιανίτικη γη, μιλάει αυθεντικά γιά το Θείο Θαύμα της Άκτιστης Δημιουργίας

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ


Χριστούγεννα (Λέων. Συμεωνίδης)

Το σήμαντρο της εκκλησιάς αχολογά με χάρη

καλώντας τους χριστιανούς για τον εσπερινό

και μια κοπέλα λιγερή με πρόσωπο φεγγάρι

σκουπίζ' απ' τα ματάκια της το δάκρυ το στερνό. Παιδόπουλα με όργανα τις γειτονιές γυρίζουν
"Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη..." χίλιες γλυκές ανάμνησες στη σκέψη φτερουγίζουν, κι απ' το ποτήρι της χαράς θε να μεθύσουν όλοι.

Κι η κόρη μπρος στην Παναγιά, παρακαλώντας λέει:

-Δέσποινα Συ, Καλή Κυρά, λυπήσου με, Παρθένα,

δως τη χαρά σε μια καρδιά που μέρα νύχτα κλαίει

και τον λεβέντη π' αγαπώ, αχ φέρτονε σε μένα!

Η Οικουμένη προσκυνά, Χριστούλη μου, μ' ελπίδα

την Φάτνη που γεννήθηκες, η φύση εορτάζει

οι ταπεινοί προσμένουνε μια σπλαχνική αχτίδα

και μόνο στην καρδούλα μου ριζώνει το μαράζι.
Κι ενώ σωριάζεται στη γη η κόρη πικραμένη

τα δάκρυα ποτίζουνε τα ροδομάγουλά της.

Μα, να! Η πόρτα διάπλατη, χωρίς να το προσμένει

και σε λιγάκι βρίσκεται ο νιος στην αγκαλιά της.

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Χειμωνιάττικο τοπίο

Όρε σ΄ ένα δεντρί- περδικούλα μουσ’ ένα δεντρί στον Παρνασσό όρε σ’ ένα δεντρί στον Παρνασσό έγειρα ν ‘αποκοιμηθώ

Όρεν ούτε’ έγειρα-περδικούλα μουόρεν ούτε έγειρα, ούτε πλάγιασα όρε ούτε έγειρα, ούτε πλάγιασαόρε ούτε τον ύπνο χόρτασαΌρε κι άκουσα πέ – περδικούλα μου κι άκουσα πέρδικα ζαλιά όρε κι άκουσα πέρδικα ζαλιά κλαίει θρηνεί μες τα βουνά

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

ΕΛΑΦΑΚΙΑ

Η Οίτη έχει ένα μοναδικό οικοσύστημα και το 1966 ιδρύθηκε ο Εθνικός Δρυμός Οίτης για την προστασία της χλωρίδας και της άγριας ζωής του βουνού. Ο πυρήνας του Δρυμού (ζώνη απόλυτης προστασίας) όπου απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα που θα μπορούσε να διαταράξει το οικοσύστημα, καλύπτει 14.000 στρέμματα και η περιφερειακή ζώνη περιορισμένης προστασίας καλύπτει 67.400 στρ. Το 1996 προτάθηκε η επέκταση της περιφερειακής ζώνης σε 163.480 στρ. για να καλύπτει όλο σχεδόν τον ορεινό όγκο.

Ο Δρυμός της Οίτης εκτείνεται στο βορειοανατολικό τμήμα του βουνού, από τις κορυφές Γρεβενό 2.116 μ. και Αλύκαινα 2.058 μ. μέχρι τις υπώρειες του στα 400 μ. πάνω από τα χωριά Υπάτη και Κομποτάδες, περιλαμβάνοντας μεγάλη ποικιλία εδαφών. Μεγάλης οικολογικής σημασίας είναι το οροπέδιο στη θέση Λειβαδιές, όπου παρουσιάζονται τρεις τύποι λιβαδιών και μια εκπληκτική ποικιλία φυτών.
Η άγρια πανίδα της Οίτης είναι, πλούσια σε ποικιλία ειδών και πληθυσμό και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, ένα μικρό κοπάδι από αγριόγιδα (Rupicapra rupicapra), το οποίο βρίσκει καταφύγιο στις χαράδρες και είναι πιθανόν ο νοτιότερος πληθυσμός του είδους στην Ελλάδα, ενώ το χειμώνα μπορεί να εμφανισθούν περιστασιακά και λύκοι.

Στα δάση της Οίτης ζουν επίσης ζαρκάδια, ελάφια, αγριογούρουνα, λαγοί, αλεπούδες, σκίουροι και ασβοί.
Υπάρχει επίσης μεγάλη ποικιλία από ερπετά και αμφίβια από τα οποία ιδιαίτερη αξία έχει η παρουσία του αλπικού τρίτωνα.
Η πτηνοπανίδα της περιοχής είναι τυπική των ορεινών οικοσυστημάτων και περιλαμβάνει κυρίως δασόβια είδη, χρυσαετούς, φιδαετούς, όρνεα, πετρίτες, μπούφους, δεντρογέρακες, πετροπέρδικες, δρυοκολάπτες, τσαλαπετεινούς κ.λπ.